Μετά από αρκετό διάστημα είπα να ξαναπιάσω την πένα. Τα πλήκτρα δηλαδή. Περίμενα να αλλάξει η ώρα... και καλά... Η αλήθεια είναι οτι με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, δε ξέρεις τι να πρωτογράψεις και η υπερβολή της πραγματικότητας ξεπερνάει και την όποια καυστικότητα θες να προσθέσεις σε κάποιο θέμα. Anyway. Μετά την έντονη πρόσφατη βροχή καθόμουν και σκεφτόμουν πως τόσα χρόνια κάποια πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα σε κάθε βροχή. Γιατί ως γνωστόν η συνήθεια, γίνεται λατρεία. Τι συμβαίνει λοιπόν όταν βρέχει στην Ελλάδα και ειδικά σε μια μεγάλη πόλη?
- Η βροχή για τους οδηγούς είναι σαν την πανσέληνο για τους λυκάνθρωπους. 2 στάλες να ρίξει ξαφνικά επικρατεί παράνοια στους δρόμους. Όλοι βιάζονται λες και στάζει η οροφή και τρέχουν να καλυφθούν, ο δρόμος κολλάει, και η ταχύτητα είναι σαν να έχεις βάλει από 2 σαλιγκάρια σε κάθε ρόδα και τα μαστιγώνεις να τους δίνουν κίνηση. Εντάξει, δε λέω να το πας φόρμουλα, ο δρόμος γλιστράει και θέλει προσοχή. Αλλά απλά...οδήγα κανονικά! Δεν πατάς σε παρκέ με κάλτσες! Όλοι έχουν ένα πανικό! Να χωθούν στις λωρίδες, στρίβουν ξαφνικά λες και είδαν θησαυρό στο στενό και προσπερνάνε σαν να χτύπησε το καμπανάκι του τελευταίου γύρου. Ψύχραιμα παιδιά. Το αντιμετωπίζουμε όσο γίνεται σαν κανονική μέρα. Δε βρέχει κομήτες!
- Εννοείται πως σε κάθε βροχή ετοιμάζεις σανίδες του σέρφ, κανό και στολή κατάδυσης. Τόσα χρόνια 2 νοοτροπίες δε θα αλλάξουν ποτέ. Οι φορείς που δε ξεβουλώνουν τα φρεάτια και ο ελληνάρας που γουστάρει να πετάει σκουπίδια κάτω γιατί θα πάθει κράμπα αν το ρίξει στον κάδο. Για πάντα η ίδια ιστορία. Τσουνάμι ολόκληρο σηκώνεται σε διάφορους δρόμους, αμάξια παρασύρονται, πεζοί παλεύουν να πάνε από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο λες και περνάνε καμιά όχθη σε ζούγκλα και γενικά δημιουργείται μια εικόνα λες και βουλιάζει η πόλη! Και παραθαλάσσιος να είσαι πάλι τα ίδια! Μετά τη βροχή και όταν απομακρυνθούν λίγο τα νερά, οι φωτογραφίες των δορυφόρων μοιάζουν σαν να ανακαλύψαμε νέα ήπειρο! Δε ξέρω αν τα φραγμένα φρεάτια είναι το μόνο αίτιο (φαντάζομαι πως όχι) αλλά κάθε φορά σου λένε "ήμασταν έτοιμοι για τη βροχή" και τα νερά που τρέχουν ξεβράζουν μπανάνες, κουτάκια και χελωνονιτζάκια. Φτιάξτε τα ρημάδια.
- Οι πεζοί ζόμπι. Εκτός από τους οδηγούς σεληνιάζονται και οι πεζοί! Βρε παιδιά, έχετε ήδη βραχεί μέχρι το συκώτι, τα παπούτσια σας είναι μικρές πισίνες και η ομπρέλα σας
κοντεύει να ανοίξει δικιά της ομπρέλα γιατί δεν αντέχει άλλο νερό, άρα
δεν έχει νόημα να πετάγεσαι πανικόβλητος στο δρόμο ή στα στενά για να
σωθείς από τη βροχή. Είναι και κάποιοι με υπερβάλλον ζήλο, που
προσπαθούν να σταματήσουν τη κυκλοφορία σαν σχολικοί τροχονόμοι για να
περάσουν. Προφανώς σε κανέναν δεν αρέσει να βρέχεται αλλά μη σκοτωθούμε
κι όλας. Προσεκτικά και με μυαλό θα φτάσουμε στο προορισμό μας και μετά βλέπουμε πως στεγνώνουμε.
- Θα γίνω λίγο κακός εδώ αλλά δε γίνεται αλλιώς. Πολύ συχνά, μετά από βροχή, κυρίως στη τηλεόραση βλέπουμε να παίρνουν πλάνα από κόσμο που πλημμύρισε το σπίτι τους και που σκουπίζουν τα νερά έξω από τη πόρτα ενώ μπαίνουν ακόμα από τα παράθυρα. Αυτό που θέλω να πω εδώ είναι οτι καλέ μου άνθρωπε αφού ξέρεις οτι ζεις σε ένα κράτος που η λέξη οργάνωση του βγάζει σπυριά, κάθε χρόνο αν δε το έχεις πάθει εσύ, βλέπεις εκατοντάδες άλλους να περνάνε την ίδια φάση, προσπάθησε λίγο να προστατευτείς. Φτιάξε ένα πεζουλάκι, βάλε μια προστασία, αφού βλέπεις το μόνο που λείπει από την είσοδό σου είναι ένα βελάκι να γράφει "Βροχή, πέρασε". Μπορεί να γίνομαι άδικος, αλλά σήμερα αν δε προστατεύσεις ο ίδιος τον εαυτό σου (από τα απλά, δε λέω να σου επιτεθούν όλα τα στοιχεία της φύσης..) μη περιμένεις από κανέναν.
- Ντομάτες στους οδηγούς φαρσέρ. Και αναφέρομαι σε αυτούς που ενώ βλέπουν οτι μπροστά τους έχει μια λίμνη από νερό που μπορεί να ζουν και κάστορες μέσα κι από κοντά περνάει πεζός, περνάνε πάνω από αυτή και του σκάνε ένα μπουγέλο σαν αποφοίτηση λυκείου. Πόσο τούβλο είσαι. Εσύ είσαι στο αμάξι σου, προστατευμένος, θα φτάσεις πιο γρήγορα και λογικά πιο στεγνός. Ο άλλος ο φουκαράς τι σου φταίει να βγάζει λίτρα από τις τσέπες αντι για ψιλά. Λίγο προνοητικότητα. Πολλές φορές συμβαίνει και ακούσια αλλά στη πλειοψηφία είναι φάση κλάιμ μάιν.
- Δυο βασικά φαινόμενα με ομπρέλες. Πρώτον, όταν κλείνεις την ομπρέλα σου και μπαίνεις σε λεωφορείο, ασανσέρ ή κάποιο κλειστό χώρο θυμήσου οτι η ομπρέλα είναι βρεγμένη! Μη τη πηγαίνεις πέρα δώθε και πάνω στον άλλον λες και κουνάς βασιλικό σε αγιασμό. Και επίσης οι ομπρέλες είναι για να μη βρέχεσαι κι όχι για ανοιχτή αφαίρεση οφθαλμού των πεζών. Όταν κρατάς ομπρέλα ανοιχτή ρίχνε και μια ματιά αν περνάει κανείς δίπλα σου! Δεν είχε να κάνει με τις βαριές βροχές αυτό, αλλά ήθελα να το πω.
- Τέλος, πάντα στη διάρκεια όλων αυτών των σουρεάλ καταστάσεων δε λείπουν και τα γραφικά
ρεπορτάζ στη τηλεόραση, όπου οι ρεπόρτερ δένονται σε κορμούς, βγαίνουν από υπονόμους ή κατεβαίνουν με νεροτσουλήθρες για να μας δείξουν πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. Οι μισοί σίγουρα γυρίζουν με πνευμονία. Αν δε πιάσει η κάμερα τον ρεπόρτερ να πετάει στον αέρα βρεγμένος και να μεταδίδει, δε θεωρείται έγκυρο ρεπορτάζ.
Αυτά τα ωραία όταν έχουμε βροχές. Δε ξέρω αν ξέχασα κάτι. Στην επόμενη μπόρα το ξανακοιτάμε! Άντε και καλό μας χειμώνα!
By Stam
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου