Ο "επαναληψάκιας": Θα μπορούσαμε να τον πούμε και πονηρομιλητή! Είναι ο κατεργάρης των συζητήσεων! Το βασικό του γνώρισμα είναι ότι θα επαναλάβει την τελευταία φράση ή λέξη που είπες προκειμένου να δείξει ότι σε προσέχει ή ότι έχει γνώση πάνω σε ένα θέμα που το πιθανότερο δεν γνωρίζει καν την ύπαρξή του! Φανταστικός διάλογος:
- Και για αυτό αν πατάς συνέχεια τον συμπλέκτη, θα πάθεις μεγάλη φθορά στο δίσκο
- Στο δίσκο, ναι!
- Άσε που τώρα είμαι στα 20000 χιλιόμετρα και πρέπει να κάνω το service
- Το service, ναι... λόγω χιλιομέτρων!
- Πω! Άσχετο! Είδες χθες το παικτάκι...πως το λένε μωρέ.. ξέρεις με τα τατουάζ...
- Α, ναι... ο.... κόλλησα μωρέ..... με τα τατουάζ.... (ξύσιμο κεφάλι)
- Ξέρεις, που τον έχει playmaker....
- Ναι, ναι κατάλαβα.... δε μου έρχεται κι εμένα τώρα...ο playmaker, παικταράς...πως λέγεται...(ξύσιμο πηγούνι)
- Ο Καλάθοβιτς μωρέ!
- Α μπράβο! Αυτός ναι!
Εντάξει! Σταμάτα εκεί! Πρώτον αν με προσέχεις, απλά άκου τι λέω κι ότι είναι συμπληρώνεις, δε θέλω αντίλαλο λες και είμαι σε βουνό! Δεύτερον αν δεν έχεις γνώση στο θέμα και αγχώνεσαι μην εκτεθείς, πάλι άκου μπας και μάθεις και κάτι! Ούτε διαγώνισμα θα σου βάλω ούτε θα σε διορίσω πουθενά! Δε χρειάζεται να τα ξέρεις όλα! Αντίστοιχα μπορεί να πιάσεις ένα θέμα κι εσύ που δεν γνωρίζω. Στη χειρότερη θα σε βομβαρδίσω με ερωτήσεις να καταρτιστώ κι έτσι ο διάλογος αποκτά κι ενδιαφέρων! Οπότε σταμάτα να μικροφωνίζεις και παρακολούθα! Η συγκεκριμένη κατηγορία παίζει παζλ με ότι λες και επαναδομεί το διάλογο σαν να είναι δικός του! Ενδεχομένως παρακολουθούσε σεμινάρια σεναρίου Φώσκολου!
Ο "διακόπτης": Αν ήταν μουσικός θα ήταν ντράμερ! Είναι ίσως από τις πιο εκνευριστικές κατηγορίες συνομιλητών και φλερτάρει να πετάξει από το παράθυρο μαζί με την καρέκλα! Κάθε φορά που ξεκινάς μια πρόταση κρατάς χρονόμετρο για το πότε θα σε διακόψει και στο τέλος ακούγεσαι σαν cd που δε γράφτηκε καλά και πηδάει ο ήχος! Στη διάρκεια συνομιλίας χάνεται κάθε ειρμός και σκέψη που είχες πριν, από τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις του "διακόπτη"! Φανταστικός διάλογος:
- Ο επιχειρηματίας Κ. μπορ...
- Ποιος μωρέ, ο κλεφτοκοτάς, τι θες να πω ότι μπλα μπλα μπλα
- ναι, άκου λίγο, μπόρεσε να κερδίσει το...
- Άσε που αυτός είχε συγχωνευθεί και με τον Λ. παλιότερα μπλα μπλα μπλα
- Περίμενε, περίμενε άλλο λέω. Αύξησε το μετοχικό του κεφ...
- Εγώ τώρα έβλεπα και που οι τράπεζες του Β. και του Θ. μπλα μπλα μπλα
Ώπα! Φτάνει! Σταμάτα να με κόβεις κάθε τρεις και λίγο για να μου πεις όσα ξέρεις και έχεις διαβάσει! Αυτά που λες είναι κάτι τα οποία τα γνωρίζεις ήδη και τα έχεις στο ξερό σου! Μην αφήνοντας με να μιλήσω, προφανώς δεν ακούς κάτι καινούργιο και αφετέρου μου προκαλείς το μέγιστο θυμό κι έτσι δεν σε ακούω και εγώ! Το αποτέλεσμα? Να τελειώνει η συζήτηση και να ξέρουμε τα ίδια που ξέραμε και πριν! Μηδέν! Δε με νοιάζει αν έχεις πιο καλή πληροφόρηση ή το ψάχνεις παραπάνω, ακόμα κι αν εγώ λέω αηδίες κι εσύ σωστά θα μάθεις να συζητάς! Και ούτε θα μου κάνεις χάρη να τελειώσω μια πρόταση κι εκεί να ξεπηδήσει η ακατάπαυστη φλυαρία σου! Αυτό το τελευταίο μάλιστα είναι εξίσου σύνηθες. Αφού σε έχει φέρει οριακά και αναγκάζεσαι να του φωνάξεις για να καταλάβει ότι πρέπει να βάλει μια τελεία, θα σε αφήσει να πεις αυτό που θέλεις! Το θέμα είναι όμως ότι εκείνη την ώρα, μετράει λαγουδάκια στο μυαλό του και περιμένει την πρώτη επίσημη παύση σου για να σε τιμήσει πάλι με τη πλούσια επιχειρηματολογία του! Επομένως αν καταφέρεις μέσα από ένα χαρτοπόλεμο λέξεων να βγάλεις άκρη είναι επίτευγμα!
Ο "φωνακλάς": Υπάρχουν πραγματικά μερικοί άνθρωποι που πρέπει να φτύσουν τον ενισχυτή που έχουν καταπιεί από μικροί! Για να είμαστε όμως δίκαιοι, δυο περιπτώσεις συναντιούνται εδώ! Είναι μια μικρή κατηγορία ατόμων που απλά εκ φύσης η ένταση της φωνής τους είναι ισχυρότερη από του συνομιλητή τους. Υπάρχουν όμως και αυτοί που δοκιμάζουν την υπομονή των αυτιών μας! Η προσπάθεια να επιβληθούν της συζήτησης αναπόφευκτα γίνεται κουραστική και ζαλιστηκήοκτάβες της Κάλας καταφέρνοντας να σπας και κρύσταλλα! Ειδικά δε, αν συμμετέχουν πολλά άτομα με αυτό το στυλ, τότε παράγεται απλά ένας θόρυβος, εφάμιλλος με αυτόν όταν πετάνε μπάζα από σωλήνα οικοδομής! Ουρλιαχτά και φλέβες που πετάγονται στο μέτωπο διαμορφώνουν το σκηνικό! Το αποτέλεσμα και εδώ φυσικά, μηδενικό και θες 10 παυσίπονα μετά να συνέλθεις. Ψάχνεις να βρεις μια τρύπα ησυχίας μπας και ορθώσεις ένα επιχείρημα που θα τραβήξει το ενδιαφέρον του συνομιλητή ώστε να ηρεμήσει και να σε ακούσει! Συνήθως αυτό το παθαίνουν πολύ "διαλλακτικά" πρόσωπα που "άφοβα" δέχονται κάθε αντίλογο! Σε τέτοιες περιπτώσεις καλό είναι να χρησιμοποιείς εκφράσεις του στυλ "ναι, καλά λες, αλλά..." ή "θα σου πω και για αυτό που λες, αλλά πρώτα..." μπας και ορθώσεις πέντε συλλαβές, διότι μαζί με την ένταση πάει και η έλλειψη τελείας στον άλλον!
Ο "απορροφημένος": Μεγάλη προσοχή σε αυτή την κατηγορία! Δε βγαίνουμε ποτέ μόνοι με έναν απορροφημένο για καφέ! Εκτός αν θέλουμε να μελετήσουμε την αρχιτεκτονική δομή της καφετέριας, γιατί ο χρόνος θα είναι άπλετος! Ο "απορροφημένος" μπορεί να σε κοιτάει αλλά δεν θα ακούσει λέξη από ότι λες! Το μυαλό του τρέχει παντού εκτός από το θέμα! Όσο κι αν φωνάξεις, όσο καλά κι αν μιλάς, τη μεγαλύτερη συνωμοσία να ξεσκεπάσεις... δε θα μπορέσεις να τραβήξεις τη προσοχή του πάνω από 1 λεπτό! Έχει τα δικά του θέματα τα οποία φυσικά ούτε αυτά δε θέλει να αναλύσει. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχεις και προειδοποιητικά σημάδια. Όταν συναντιέσαι με ένα τέτοιο πρόσωπο δείχνει υποσχόμενο για κουβεντούλα και συνομιλία, αλλά με το που κάτσει στην καρέκλα λες και συνδέεται με το άπειρο. Κοιτάει μια νταβάνι, μια πάτωμα, μια τους τοίχους, ψαχουλεύει το κινητό, απορροφάται από το αναμμένο κεράκι στο τραπέζι λες και βλέπει το μέλλον και γενικά σου δίνει την αίσθηση ότι ο χώρος που θα έπρεπε να είναι το μυαλό του, νοικιάζεται! Καμιά φορά η προκλητικότητα τρυπάει και νταβάνι με το να χασμουρηθεί μες τη μούρη σου κι αν ρωτήσεις αν νυστάζει σου λέει και όχι! Αφού μόνο η πιτζάμα σου λείπει! Οπότε προσοχή! Πάρτε κι άλλα άτομα μαζί άλλου τύπου (αλλιώς θα κοιτάτε μαζί τον ουρανό σαν Ινδιάνοι) ή ένα κινητό με πολλά παιχνίδια!
Ο "παρτάκιας": Από τότε που γεννήθηκε λάτρεψε τρία γράμματα! Τα Ε, Γ, Ω. Όλες οι κουβέντες και οι συνομιλίες κινούνται γύρω από αυτόν. Ακόμα και κάτι που δεν συνδέεται με τίποτα!! Κάθε γεγονός που θα αναφέρεις θα προσπαθήσει να το παραλληλίσει με μια προσωπική του ιστορία (όχι απαραίτητα αληθινή) και να το φέρει στα μέτρα του να είναι το επίκεντρο! Εννοείται πως οτιδήποτε τείνει να τον θίξει δεν περνάει! Πρέπει να φροντίσεις να περιγράψεις όλο το σκηνικό στην αρχή κι η τελευταία πρόταση να καταδεικνύει ότι ευθύνεται αυτός για αυτό, αλλιώς δε θα πετύχει ποτέ! Είναι τέλειος, κι άμα θέλουμε! Τα έχει κάνει όλα και έχει δικαίωμα να μιλάει για αυτό! Στα 5 του ήταν ναυτεργάτης στα λιμάνια, στα 10 του πήρε το πρώτο αμάξι και τώρα στα 30 σκέφτεται να αγοράσει 7 νησιά! Φιλαράκι... χαλάρωσε! Δεν είσαι μόνο εσύ στο τραπέζι και φυσικά, δεν είσαι ο μόνος που κάνει πράγματα όταν οι άλλοι είναι φυλακισμένοι σε παγόβουνο! Όλοι έχουν να μοιραστούν ιστορίες και εμπειρίες και έχει ενδιαφέρων να ακούγονται όλες! Αν ήσουν τόσο προχωρημένος όσο παρουσιάζεσαι, δε θα συζήταγες με εμένα στο καφενείο του κυρ-Θύμιου, αλλά σε ένα κότερο με γιάπηδες! Ο μόνος τρόπος για να επαναφέρεις το διάλογο σε τάξη είναι να του δώσεις λίγο "εγώ". Πχ.: "Εσύ που ξέρεις καλύτερα το φαινόμενο του θερμοκηπίου, θα συμφωνήσεις ότι το τραπεζικό σύστημα κατέρρευσε". Ας μη ταιριάζουν οι προτάσεις, αρκεί να πάρει αυτό που θέλει!
Ο "σαλιάρης": Αν και δεν κατηγοριοποιείται ως προς το πώς συζητά, θέλω να πω τον πόνο μου. Πρέπει να καταλάβουν μερικοί ότι δεν έχω ούτε ενσωματωμένους υαλοκαθαριστήρες στο πρόσωπο, ούτε στεγνωτήρα μπάνιου. Δε γίνεται σε κάθε λέξη που λένε να σκάει τσουνάμι σάλιου! Στη περίπτωση αυτή ο συνομιλητής πρέπει να μάθει να συζητά ήρεμα κι αν μπορεί να αποφεύγει ορισμένα γράμματα που μεταμορφώνουν τα χείλη σε καταπέλτη σάλιου! Επ'ευκαιρίας να πω ότι μου τη δίνουν κι αυτοί που σου κολλάνε τη μούρη σχεδόν πάνω στη δικιά σου όταν σου μιλάνε, λες και λίγα εκατοστά πιο μακρυά δεν ακούγονται! Απομακρύνσου, τώρα!!! Δε θέλω το στόμα και η μύτη μου να γίνουν δοκιμαστικοί σωλήνες των σωματιδίων σου! Και φυσικά επηρεάζεται η συζήτηση, γιατί όταν βλέπω τη σαλένια φυσαλίδα που μόλις εκτοξεύτηκε, να χορεύει στο μπράτσο μου, ξαφνικά ο ήχος χάνεται σαν να είμαι σε βυθό, και θέλω να σκουπιστώ! Ούτε με ποδοσφαιριστή να μίλαγα!
Ο "κινησάκιας": Ο κινησάκιας έπρεπε να κάνει καριέρα ως διερμηνέας για κωφάλαλους. Σε όλη τη διάρκεια της ομιλίας του κουνάει τα χέρια του σαν να θέλει να τα στεγνώσει μετά από πλύσιμο! Υπάρχουν φυσικά και πιο παραστατικοί που πρέπει να χρησιμοποιήσουν όλο το σώμα τους για να πουν κάτι λες και χορεύουν οριεντάλ! Ο "κινησάκιας" δε μπορεί με τίποτα να συζητήσει χωρίς όλα αυτά! Μοιραία αποτελέσματα είναι να ρίχνει τους δίσκους των σερβιτόρων, τα νερά στο τραπέζι και να βγάζει που και που και κάνα μάτι από κάνα φουκαρά. Κάθε κίνησή του είναι μια περίληψη του τι είπε. Σε ένα δικαστήριο θα κράταγαν και πρακτικά κινήσεων γιατί εκεί μάλλον κρύβεται όλη η αλήθεια! Θέλει και εδώ προσοχή μη σε υπνωτίσουν οι κινήσεις του και δεχτείς άκριτα τα επιχειρήματά του. Το πλεονέκτημα είναι, πως σε μαγαζί με πολλή φασαρία έχεις ελπίδες να καταλάβεις τι λέει από τις σωματικές αναπαραστάσεις.
Όποιο κι αν είναι το είδος που τυγχάνει, θα έχει σίγουρο το κουμπί του! Το οποίο θα επιτρέψει να έρθει η συζήτηση σε ένα λογικό επίπεδο προκειμένου να βγει ένα αποτέλεσμα. Ε, κι αν δε πετύχει αυτό... ενσωματωθείτε σε μια από τις παραπάνω κατηγορίες κι εσείς κι απολαύστε το... ασυζητητί!
By Stam
