Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ!




Αρχικά όταν σκέφτηκα να γράψω το παρών κείμενο είχα στο νου μου και το πόσο θέλω να κράξω τα μέσα μεταφοράς! Όσο φιλότιμη προσπάθεια κι αν κάνω να ελαφρύνω λίγο το δίκτυο από το αμάξι και να χαμογελάσω στο περιβάλλον, άλλο τόσο το μετανιώνω στο τέλος. Επιφυλάσσομαι στο μέλλον λοιπόν για αυτό και περνάω σε κάτι πιο σατυρικό. Οι προσωπικότητες μέσα στα λεωφορεία!!
Από πάντα στα λεωφορεία, και ειδικά αυτά των πιο σύντομων διαδρομών, παρατηρούσα οτι όσα χρόνια κι αν περάσουν, κάποιοι τύποι ανθρώπων θα μένουν για πάντα ίδιοι, αλλάζοντας μόνο πρόσωπο, ηλικία και φύλλο. Παρακάτω τους παραθέτω (Η χρήση αρσενικού γέννους είναι τυχαία, στις κατηγορίες μπορεί να ανήκει οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε) :


1) Ο "Οδοστρωτήρας"
Ο οδοστρωτήρας είναι αυτός που θα πάρει σβάρνα όλα τα πόδια των υπόλοιπων επιβατών, αφήνοντας τη μάρκα παπουτσιού του πάνω στο δικό σου! Κρατάει high score πατημάτων και το καλύτερο.... 9/10 φορές δε ζητάει καν συγγνώμη, μάλιστα μπορεί να σε κοιτάξει και με τρόπο " πρόσεχε λίγο! ". Άμα μάλιστα πετύχεις και οδηγό που φρενάρει σαν να έχει λόξιγκα, εκεί να δεις γλέντια, το είδος αυτό χορεύει κυριολεκτικά πάνω στα πόδια σου και στα κάνει βατραχοπέδιλα!




2) Ο "βιάζομαι"
Ο βιάζομαι είναι υπαρκτή κατηγορία και στο ανέβα και στο κατέβα! Στο ανέβα σπάει ρεκόρ αναρρίχησης στο λεωφορείο προκειμένου να προλάβει είτε να πιαστεί, είτε να βρει θέση, είτε να χτυπήσει εισιτήριο ώστε να κάνει γρήγορα τα 2 προηγούμενα. Παίζει ράγκμπι με τους υπόλοιπους που θέλουν να επιβιβαστούν κι αν κάνεις οτι μπαίνεις μπροστά του θα δεχθείς λαβή που θα ζήλευαν στην ελληνορωμαϊκή πάλη! Στο κατέβα, ο βιάζομαι, κάνει σπριντ να προλάβει τον κόσμο που πάει να μπει ώστε να βγει πρώτος! Ενίοτε γίνεται και οδοστρωτήρας, συνδυασμός που δε σώζεται. Ο βιάζεται πιστεύει πως όλο αυτό είναι θεμιτό, οπότε αν αντιδράσεις ξεκινάει ένα κατεβατό αντίλογου που θα στο πει γρήγορα για να προλάβει να κατέβει στην επόμενη στάση. Αν τύχει να κάθεσαι πολύ μπροστά κι ο βιάζεται είναι πίσω πίσω, θα καταλάβεις τη παρουσία του, βλέποντας το υπόλοιπο κοινό να πέφτουν σαν κορίνες από μπόουλινγκ συνοδευόμενοι κι από κάποιο επιφώνημα πόνου ή αγανάκτησης!


3) Ο "αν μπορείς..."
Ο αν μπορείς συνήθως δεν είναι πολύ ενοχλητική κατηγορία, αλλά πολλές φορές κρύβει πλάνη! Ο αν μπορείς συνήθως είναι αυτός που σου ζητάει να του χτυπήσεις το εισιτήριο. Αν γίνεται χαμός και δε μπορεί να προσεγγίσει το μηχάνημα, ή έχει κάποιο πρόβλημα που δεν του το επιτρέπει, είναι μια πολύ ευγενική πράξη! Τι γίνεται όμως όταν (ενώ μπορεί) στο ζητάει αυτό γιατί απλά καβάτζωσε μια θέση κι αν πάει να το χτυπήσει θα τη χάσει? Πλάνη! Ο αν μπορείς επίσης θα σου ζητήσει να καθίσει! Σαφώς παραχωρούμε τη θέση μας σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Έστω όμως οτι κάποιος δεν το έχει ανάγκη. Αν είσαι σε διπλή θέση μη δοκιμάσεις να κάνεις χώρο να μπει στην μέσα, προς το τζάμι! Θέλει την έξω έξω ο κόσμος να χαλάσει! Ή του τη δίνεις ή θα τρως το πίσω μέρος του παλτού του για πολλή ώρα! Κάποιοι βέβαια συμβιβάζονται, δε λέω. Υπάρχουν και κάποιες αθώες, κι ήσυχες περιπτώσεις αν μπορείς, όπως "μπορείς να κλείσεις λίγο το τζάμι?" ή " μπορείς να μου δώσεις ένα χερούλι να πιαστώ?" ή  "χτυπάτε στάση?". Αυτά δεν πειράζουν κανέναν.



4) Ο "θα κατεβείτε"
Ο θα κατεβείτε έχει αναγκάσει κι αυτούς που το λένε με αθώο σκοπό να τους βλέπεις με μισό μάτι! Ο θα κατεβείτε είναι αυτός που στέκεται πίσω σου, έχει δει οτι έχεις πατήσει στάση, έχεις πάρει θέση να κατέβεις, κρατάς ακόμα και το χερούλι της πόρτας και θα σε ρωτήσει "θα κατεβείτε??". ΝΑΙ! Θα κατέβω! Αφού με είδες να ετοιμάζομαι!!!! Τι λες, να μπήκα μπροστά σου για να σε προστατέψω από καμιά σφαίρα? Φυσικά αυτή η ερώτηση είναι καμουφλάζ!  Ιδού η αποκρυπτογράφηση: "Θα κατεβείτε? -> Θέλω να κατέβω πρώτος και να φύγω σφαίρα έξω, επίσης δε μ' αρέσει να είμαι ανάμεσα σε άλλους που σπρώχνουν και ποδοπατάνε, όπου αν είχα σηκωθεί 1 λεπτό νωρίτερα θα τα είχα γλυτώσει όλα αυτά". Το είδος αυτό μάλιστα έχει εξελιχθεί. Μια εξέλιξη είναι αυτή που λέει "Θα κατεβείτε?" και έχει ήδη πλάσει στο μυαλό του πως θα πεις όχι και ξεκινάει να βγει μπροστά με το χαρακτηριστικό σκυψηματάκι κάτω από το χέρι σου που κρατάει το κάγκελο! Μήπως να ακούσεις την απάντησή μου πριν κάνεις χορευτικά?? Τι λες??  Φυσικά υπάρχουν κι άνθρωποι που το ρωτάνε αγνοώντας όντως τις προθέσεις σου, αλλά τους παίρνει η
μπάλα.

5) Ο "αγχώδης"
Ο αγχώδης κυρίως είναι αυτός που πιστεύει οτι θα του κλείσει η πόρτα πάνω του και θα τον κόψει στα 2! Ακόμα και μπροστά μπροστά να είναι, ακόμα κι από την πόρτα του οδηγού να πάει να κατέβει, είναι σίγουρος πως τρέχει ένα χρονόμετρο και πρέπει να περάσει την πόρτα, πριν αυτό λήξει. Οι συνέπειες φυσικά σε κάτι τέτοιο είναι ανάλογες του οδοστρωτήρα. Ο αγχώδης επίσης, πολλές φορές προτιμάει να πατάει συνέχεια στάση αν δε θυμάται που να κατέβει, παρά να ρωτήσει κάποιον, κι έτσι το λεωφορείο γίνεται τρένο. Σε γενικές γραμμές όμως είναι ήσυχη και συμπαθή κατηγορία.



6) Ο "άνιωθος"
Ο άνιωθος είναι μια κινητή καταστροφή! Δεν έχει συναίσθηση του χώρου και του χρόνου. Είτε θα μπει με άπειρα πράγματα τα οποία θα σε γεμίσουν μελανιές γιατί δε ψήνεται να βρει ένα τρόπο να τα παρκάρει κάπου ώστε να μην ενοχλούν, είτε στη προσπάθεια του να διασφαλίσει τον εαυτό του από ταχύτητες, σπρωξίματα κτλ θα πέσει πάνω σου, θα σε πατήσει, θα σε εξωθήσει σταδιακά από το πόστο σου, κι ίσως φας και κάνα άπερκατ μια στο τόσο. Επίσης ο άνιωθος μπορεί να βρίσκεται στην πιο αντιαποδοτική θέση. Όλος ο διάδρομος άδειος και να τον κλείνει εκείνος. Επίσης να κάθεται μπροστά από το ακυρωτικό μηχάνημα εισιτηρίων και να το κλείνει με την κοιλιά. Ή να του ζητάς να περάσεις για να βγεις, και σου παρέχει (ενώ μπορεί κι άλλο) ένα χώρο ίσα ίσα να χωρέσει το κορδόνι από το παπούτσι σου. Αν κάθεται δίπλα σου δε κι είσαι από μέσα, είναι σίγουρος πως μετακινώντας τα γόνατά του κατά 2 χιλιοστά περνάει φορτηγό. Ο άνιωθος επίσης είναι και φωνακλάς. Μπορεί να μιλάει στο κινητό τόσο δυνατά που αυτός που είναι στην άλλη γραμμή, πρώτα τον ακούει κανονικά και μετά από τη συσκευή. Ενδεχομένως πολλά από αυτά να τα κάνει ασυναίσθητα, δε παύει όμως να εκνευρίζει τα πλήθη.



7) Ο "τσαντίλας"
Ο τσαντίλας φέρει θυμό χρόνων....χωρίς λόγο! Είναι αυτός που θα θυμώσει, θα τσακωθεί και θα βρίσει με το παραμικρό. Τον καταλαβαίνεις αρχικά, κατά την επιβίβαση που μπαίνει μέσα μουρμουρίζοντας. Μέχρι να τσαντιστεί με κάτι θα σχολιάζει οτι βλέπει από το παράθυρο. Δεν υπάρχει όμως περίπτωση να κατέβει από το λεωφορείο αν δεν έχει τσακωθεί με κάποιον πρώτα. Εκεί είναι να μην ανοίξεις διάλογο. Τελείωσε! Θα βρίζει μέχρι να κατέβει! Ίσως σου ζητήσει και τον αριθμό τηλεφώνου σου να σου πει εκεί τα υπόλοιπα. Εκνευρίζεται με οτιδήποτε, την ταχύτητα του λεωφορείου είτε πάει αργά είτε γρήγορα, με τις πόρτες που ανοιγοκλείνουν, με το κουδούνι όταν χτυπάει στάση, αν του μιλήσουν κτλ  Πανηγύρι γίνεται αν ξεχάσει να πατήσει στάση και αρχίσει να φωνάζει στον οδηγό που δεν του ανοίγει! Αν κάνεις οτι του πατάς έστω και λίγο τη φτέρνα, θα μάθεις πολλές νέες "λεξούλες". Πάντα κατά τον τσακωμό θα φωνάζει και θα κουνάει έντονα τα χέρια ( πως έχει τέτοια ισορροπία χωρίς να κρατιέται....?) προκειμένου να τραβήξει το ενδιαφέρον όλου του λεωφορείου και με την ελπίδα να τσακωθεί με ακόμα περισσότερους! Σε μια άλλη ζωή του έμπλεκε σε καβγάδες σε σαλούν!



8) Ο "επιχειρηματίας"
Ο επιχειρηματίας είναι αυτός που στήνει επιχείρηση αστραπή στο λεωφορείο μεταξύ 2 στάσεων! Επιχειρήσεις όπως, ακορντεόν, χαρτομάντιλα, μπαγλαμά, μια σχολική τσάντα με ψεύτικο μηχανισμό βοήθειας αναπνοής κτλ. Έχει περιθώριο 2 στάσεις να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί, πριν μπει σε άλλο λεωφορείο. Έχει συνήθως στάνταρ ωράρια, και ξεκινάει από την μπροστά πόρτα και κατεβαίνει. Συνιστάται προσοχή στο ανερχόμενο είδος των βιολιτζίδων που βγάζουν μάτια με το δοξάρι.



9) Ο μαθητής
Ο μαθητής αν και αναφέρεται σε συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων εν τούτοις, μπορεί να το δεις να συμβαίνει και από εξαιρέσεις. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η αίσθηση οτι η τσάντα του είναι αόρατη. Όχι φίλε μαθητή. Η τσάντα σου δεν είναι αόρατη κι αν μπορείς βγάλτην από την πλάτη σου όταν μπαίνεις. Λόγο του οτι είναι σε συνεχής κίνηση ο μαθητής, είναι βέβαιο με μαθηματική ακρίβεια οτι θα γευτείς πολλές φορές τα χτυπήματα της τσάντας του, κι αν κάθεσαι κιόλας σε κάθισμα, θα βγεις με καρούμπαλα! Επίσης όταν η κατηγορία αυτή βρίσκεται σε ομάδες (μαθητές) βγάλε τον μετρητή ντεσιμπέλ. Θα ουρλιάζουν ακατάπαυστα, θα λένε τα χειρότερα αστεία κι οτι είδαν χθες στην τηλεόραση και θα εξασκούν τις νέες βρισιές που μάθανε, γιατί "είναι και πολύ μαγκιά να ούμε"! Φυσικά αυτό θα προκαλέσει την αντίδραση του επικριτή που περιγράφεται παρακάτω. Επίσης ο μαθητής θα προσπαθήσει με μάγκικο πάλι τρόπο, να διανύσει την απόσταση χωρίς να κρατιέται, με αποτέλεσμα αργά ή γρήγορα να προσγειωθεί στην αγκαλιά κάποιου φουκαρά!



10) Ο "επικριτής"
Ο επικριτής είναι ο δικαστής του λεωφορείου. Ότι βλέπει άδικο, συνήθως βέβαια μέσα από την υποκειμενική ματιά του, θα το σχολιάσει κι αν χρειαστεί θα διαμαρτυρηθεί για αυτό! Κάνεις φασαρία, θα κάνει παρατήρηση. Πάει γρήγορα ο οδηγός, βιάστηκε να φύγει πριν κρατηθεί ο κόσμος ή ξέχασε να ανοίξει μια πόρτα? Θα υποστεί την κατακραυγή. Τρώει τσάντες, χέρια, μπουφάν, ομπρέλες στο πρόσωπο, θα κάνει μια κοινωνική ανάλυση του φαινομένου και στη συνέχεια θα μοιράσει κριτική. Δε χτύπησες εισιτήριο? Πάρε μια οικονομική ανάλυση και επίπληξη. Επίσης πολλές φορές παρέχει τις υπηρεσίες του και σε διαλόγους που τυγχάνει να πιάσει το αυτί του! Μιλάς για πολιτική ή ποδόσφαιρο και δε συμφωνεί ο επικριτής? Κάτσε στη θέση σου, και μη διανοηθείς να τον διακόψεις! Η γνώμη του είναι νόμος! Υπάρχουν βέβαια στιγμές που ο επικριτής παρέχει ευεργετικό έργο και εξυπηρετεί το κοινό συμφέρον!



11) Η "κουτσή Μαρία"
Η κατηγορία αυτή συναντάται συνήθως στις πολύ βραδυνές ώρες, και στα λεωφορεία που καλύπτουν μεγάλο εύρος περιοχών. Εκεί γίνεται πανηγύρι! Αλκοολικοί, ναρκομανείς, τρελοί, θανατοποινίτες...όλοι μέσα! Ο καθένας για τους λόγους του επιβιβάζεται μέσα στο λεωφορείο κι όσο παράξενο κι αν ακούγεται κάποιοι είναι δυστυχώς μονόδρομα δικαιολογημένοι. Εκεί βλέπεις το θέατρο του παραλόγου. Κατεβαίνεις με άπειρα ψυχολογικά και εκτιμάς τα πάντα με άλλο μάτι πλέον! Δυστυχώς δε γίνεται προσπάθεια να βοηθηθούν αυτοί οι άνθρωποι, και έτσι πολλά βράδια βλέπεις και την άλλη πλευρά της πόλης, που δεν είναι και τόσο ρόδινη... Το σίγουρο πάντως είναι, μετά από μια τέτοια διαδρομή ψάχνεις το θάλαμο απολύμανσης, και μπαίνεις σε καραντίνα!

Οποιαδήποτε ομοιότητα με τα παραπάνω πρόσωπα είναι τυχαία!


By Stam


5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Απλα Γ@μ@το!!!!!!!!!!!
Τελειο!!! και απολυτα ευστοχο!

Ανώνυμος είπε...

egrapses megale......fovero!!

Ανώνυμος είπε...

τα σπάς ρε φίλε! το χεις άσχημα!

xaris είπε...

Ωραιος ρε! Αν και δεν πολυχρησιμοποιώ λεωφορεια νομιζω οτι τους επιασες ολους!

Ανώνυμος είπε...

νιώθω πως μπήκα στο 040 κ έμεινα μέσα ένα 24ωρο!! είσαι απίστευτος!!!!!

Δημοσίευση σχολίου

Like us Αραχτα!