Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑΣ!




Επιστροφή! Μετά από συνεχή επίσκεψη καφετεριών προκειμένου να αποδεχθώ το γεγονός οτι διακοπές τέλος, πραγματοποιήθηκε η εξής μελέτη!
Κατηγορίες από εξέχουσες προσωπικότητες σε μια καφετέρια:



Ο μπουρδοκεφάτος: Κλασική περίπτωση θαμώνα. Μια παρέα και ένας από όλους αυτούς ο πλακατζής. Έχει πάντα την πιο δυνατή φωνή και ξεχειλώνει κάθε αστείο, μέχρι να γελάσουν όλοι και να ηρεμήσει. Κάθε τι που περιγράφει, στη προσπάθεια να βγει και αστείος, συνοδεύεται από άπειρες και έντονες χειρονομίες λες και του τη πέφτουν καμία 10αριά μύγες να τον δείρουν. Γελάει δυνατά με τα αστεία του, χτυπάει τα μπούτια του λες και μαλακώνει μπριζόλα και σέρνει τη καρέκλα μπρος-πίσω γιατί δεν αντέχει την ένταση του "φοβερού" αστείου του. Σε κάθε κουβέντα κάποιου άλλου της παρέας θα υπάρξει "αστεία" παρεμβολή, διακωμμωδώντας τα πάντα. Καλά άμα ακούσει κάνα σαρδάμ, τέλος, το αστείο αυτό θα επαναλαμβάνεται περισσότερο κι από καλοκαιρινές επαναλήψεις στην τηλεόραση. Το πρόβλημα είναι οτι αυτή η κατηγορία δε χαμπαριάζει από μέρος. Όσο ησυχία και να έχει τριγύρω, θα νιώθει άνετα.


Ο λιωμένος: Ο λιωμένος είναι αυτός που έχει χτυπήσει χαλαρά 8αωράκι στη καφετέρια. Κύρια χαρακτηριστικά του μπορεί να είναι το οτι έχει χυθεί στην καρέκλα του και την έχει κάνει σχεδόν ξαπλώστρα, το οτι έχει το γυαλάκι (rayban συνήθως) μαγκωμένο στο μπλουζάκι ενώ έχουν περάσει 2-3 ώρες από τότε που έπεσε ο ήλιος ή μια τεράστια στάμπα ιδρώτα στη πλάτη ή στο παντελόνι, γιατί δεν έχει κουνηθεί από εκεί. Ο λιωμένος χτυπάει κάρτα κανονικά και αν δούλευε σε περιοδικό θα έγραφε κριτική για το πόσο άνετες είναι οι θέσεις του μέρους. Γενικά δεν ενοχλεί, εκτός αν απαιτείται να κινηθεί για να περάσεις από κάποιο σημείο γύρω από αυτόν. Α, και οι μύγες που μαζεύονται από τον φρέντο μπετόν που έχει ξεραθεί στο ποτήρι κι επισκέπτονται και τα γύρο τραπέζια.


Οι νέρντουλες: Αν και εδώ ανήκουν διάφορες περιπτώσεις, θα επικεντρωθώ στην πιο βασική. Τη παρέα, που αποφάσισε να οργανωθεί για καφέ, ώστε εκεί να παίζουν με τα κινητά τους. Η μόνη περίπτωση που σηκώνουν το κεφάλι είναι για να χαιρετίσουν όποιο νέο μέλος προστεθεί, για να ζητήσουν νερό ή να πετάξουν καμιά πληροφορία για το νέο i-phone που έχει και μαγνητάκι για να κολλάει στο ψυγείο. Σε γενικές γραμμές δε συζητάνε τίποτα άλλο πέραν του οτιδήποτε τεχνολογικό, την ώρα του καφέ μιλάνε με τους φίλους τους στο facebook ή κάνουν τσεκ-ιν γουστάροντας τη φάση παρέα και μούγκα, και διαβάζουν όλα τα forum μήπως βρουν θέμα συζήτησης. Είναι ήσυχο τραπέζι, μέχρι να πετάξει κάποιος τη διαφωνία του πάνω σε κάποιο νέο γκάτζετ όπου αρχίζει η αρένα.


Ο περιπτεράς: Ο περιπτεράς είναι ο τύπος που σκάει στο τραπέζι με ένα κιβώτιο πράματα. Τσιγάρα, καπνό, φιλτράκια, αναπτήρα, κινητά, εφημερίδα, κομπολόι κι ότι άλλο φανταστείς! Κάνει μια ώρα να καθίσει μέχρι να ξεφορτώσει κι άλλο τόσο μέχρι να φύγει. Ο σερβιτόρος ψάχνει χώρο να ακουμπήσει τους καφέδες ενώ η υπόλοιπη παρέα ασκεί ακροβατικά μη ρίξει κάθε φορά κάνα ποτήρι που έχει στριμωχτεί αυτόματα στη γωνιά του τραπεζιού. Είναι τόσα πολλά αυτά που κουβαλάει που οι πλανόδιοι δε θυμούνται τι άφησαν για δείγμα αν θες να αγοράσεις. Το καλό είναι οτι μπορείς να του ζητήσεις ότι θες, θα το έχει σίγουρα.


Οι Σοπράνος: Είναι η κλασική κοριτσοπαρέα, που μιλάνε όλες μαζί και προσπαθώντας να πει καθεμιά τα νέα της πριν τις άλλες έχουν φτάσει τον τόνο της φωνής τους να σπάει γυαλί και η ταχύτητα ομιλίας τους να τινάζει τα ραντάρ της τροχαίας. Είναι σε κλειστό σχηματισμό να μην τις ενοχλεί κανείς, αποκομμένες από το τριγύρω περιβάλλον που δε πα να' χει πιάσει και φωτιά, και συντονίζουν τέλεια τις γουλιές τους με το πότε θα μιλήσουν. Η εναλλαγή των θεμάτων είναι όπως όταν κολλάει το κουμπί στο τηλεκοντρόλ την ώρα που έκανες ζάπινγκ και αλλάζει τα κανάλια αέρα ενώ παλεύεις να το ξεσφηνώσεις. Οι μόνες στιγμές χαλάρωσης είναι όταν παραγγέλνουν κι όταν πληρώνουν.


Ο παράξενος: Πάντα θα υπάρχει και ο παράξενος. Μοναχικός, ήσυχος, συνήθως με μια εφημερίδα και γυαλί αν είναι πρωί. Ο παράξενος δεν είναι απλά ο τύπος που θέλει να πιει έξω έναν καφέ όσο διαβάζει τα νέα ή κλείνει μια δουλειά. Ο παράξενος έχει αποστολή να σε κάνει να απορείς γιατί είναι εκεί. Δε περιμένει ποτέ κανέναν και το βλέμμα άλλοτε είναι απλανές και απροσδιόριστο που κοιτάει κι άλλοτε πολύ απλά..πάνω σου!! Πολλές φορές τον συνοδεύει και ένα ανεξήγητο χαμόγελο ή ένα σιωπηλό παραμιλητό, που όλα αυτά μαζί συνδυαστικά σε κάνουν να πεις "τώρα θα σκάσει τους δυναμίτες που είναι ζωσμένος".


Οι κοζαδόροι: Οι κοζαδόροι έχουν ένα και μόνο λόγο να βρίσκονται στη καφετέρια. Το να κοζάρουν. Από την αρχή που θα κάτσουν θα αρχίσουν να αναλύουν το κόσμο και να τον επεξεργάζονται. Από τον πιο χωμένο θαμώνα μέχρι τη σερβιτόρα, οι κοζαδόροι (συνήθως άντρες) θα συντάξουν μια κριτική για αυτό που βλέπουν. Κάθονται χαλαροί, σε στάση "μετράω άσχημα", ανακατεύουν κάθε 3 λεπτά τον καφέ με το καλαμάκι και δε μιλάνε σχεδόν καθόλου. Το ντύσιμο είναι επιτηδευμένο, με ότι μάρκα είχαν στη ντουλάπα, οι κουβέντες αν δε συνοδεύονται από τα κλασικά "φφφφ", "κοίτα, κοιταα!!", "πωω ρε φίλεε" είναι κοφτές για να μη χάσουν κάποιο στόχο ή αλλοιώσουν την ατσαλάκωτη εικόνα τους και το κεφάλι σε ρόλο περισκοπίου για ανίχνευση. Οι κοζαδόροι θα εγκαταλείψουν τον χώρο, μόνο όταν ο κόσμος δεν αποτελεί πια ενδιαφέρων ή τους κόψει η πείνα


Ο φασαριόζος: Μια άλλη βερσιόν του μπουρδοκεφάτου, είναι ο φασαριόζος. Παθιασμένος με αυτό που κάνει και λέει, δημιουργεί την απόλυτη φασαρία στη καφετέρια. Αν ασχολείται με αθλητικά, παλεύεται. Αν όμως έχει καταπιαστεί με κάνα τάβλι, έρχεται το τέλος. Φωνές όλη την ώρα, χτυπάει πούλια, τραπέζια, πόδια, ποτήρια και τα πάντα. Κάποιες φορές διανύει μικρές στιγμές ηρεμίας, κι εκεί που λες θα ησυχάσω, σκάει τη γαϊδουροφωνή λες και του κάρφωσες πιρούνι στο γόνατο! Ακόμα και μετά το παιχνίδι αν έχει κερδίσει, θα συνεχίσει στον ίδιο τόνο φωνής να χλευάζει τον αντίπαλό του και να γελάει χωρίς λόγο εξίσου δυνατά ή αν έχει χάσει θα υπενθυμίζει σε όλο το μαγαζί θέλοντας και μη τι ζάρι άπιαστο είχε ο άλλος. Δεν έχει μέτρο και πολλές φορές θέλει προσοχή όταν κάθεσαι κοντά του για τυχόν αγκωνιές ή πλατιές (της καρέκλας) που θα φας. Αν η καφετέρια δε, είναι και στέκι του, μην μπεις καν. Η άνεση που νιώθει μέσα, του δίνει το θάρρος από την άλλη άκρη της καφετέριας να φωνάξει κάθε φίλο του που μόλις μπήκε ή περνάει απ' έξω!


By Stam


Like us Αραχτα!