ΒΟΛΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ...ΣΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΟΥ!!!

Όταν ο καιρός το επιτρέπει κι υπάρχει φυσικά όρεξη, ένας καλός περίπατος είναι και μια ευχάριστη δραστηριότητα και πολύ ωφέλιμη. Παρ'ολα αυτά όμως έχω την αίσθηση ότι δε το συμμερίζονται όλοι με αποτέλεσμα κάτι τόσο απλό να απαιτεί στρατηγικές ικανότητες και γατίσια αντανακλαστικά προκειμένου να το φέρεις εις πέρας! Που θέλω να καταλήξω? Είδη περπατητών που συναντάς σε μια βόλτα. Καλώς σας βρήκα λοιπόν κι αρχίζω:

1) Το "φράγμα" : Το φράγμα ή αλλιώς τσιγκελοπερπάτημα (αφού παει με το τσιγκέλι)! Περπατάς, και φυσικά δεν έχεις άλλη διέξοδο παρα μόνο την ευθεία. Εκεί λοιπόν θα σου τύχει ο Σπαρτιάτης που φυλάει τις Θερμοπύλες. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο θα είναι κάποιος που παει με -10 ταχύτητα και ενώ σε έχει δει, μένει πιστός στο πόστο του και δε σε αφήνει να περάσεις. Ακόμα και χώρο να έχει να περπατήσει λίγο πιο άκρη τα ζώδια του έγραψαν να μείνει στη μέση. Βιάζεσαι δε βιάζεσαι θα αγανακτήσεις γιατί αν απλά δε περιμένεις να αλλάξει ο χρόνος στο πεζοδρόμιο είναι λογικό να θες να περπατήσεις πιο γρήγορα. Αν καταφέρεις μάλιστα με κάποιο ελιγμό να περάσεις τελικά μπρος του, σε κοιτάει είτε με μια απορία "προς τι τόση βιασύνη" καθώς φαντάζεις πύραυλος μπροστά του, είτε με μια ενόχληση ότι του έκλεισες το δρόμο και πως θα περάσει. Σε περίπτωση που δε βρεις άνοιγμα, βγάλε τον αργαλειό κι άρχισε να φτιάχνεις χαλιά, κι ειδικά αν σου τύχει πάνω από ένας.

2) Ο "αποφάσισε": Ο αποφάσισε είναι μια αγχωτική κατηγορία. Το καταλαβαίνεις ότι σου έρχεται όπως περπατάς και τον βλέπεις στην ίδια ευθεία με εσένα μέχρι να βρεθείτε στα 3 εκατοστά. Εκεί ξεκινάει το τσίρκο. Πας δεξιά να περάσει, είχε την έμπνευση να πάει αριστερά, πας αριστερά αυτός θα πάει δεξιά. Οπότε για λίγα δευτερόλεπτα ο ένας κλείνει τον άλλο λες και τρπλάρουν την μπάλα, κάνουν μικρά φρεναρισματάκια κι ακούς μικροήχους αγανάκτησης και ξεφουσκώματος. Κανείς δεν αποφασίζει φυσικά να σταματήσει λίγο να δει πρόθεση από τον άλλον. Ο χαμός γίνεται αν κρατάει και τσάντες με ψώνια, σκύλο, παιδάκι, καρότσι λαϊκής κτλ. Πρέπει να προβλέψεις και που θέλει να πάει και τη φυσική ροή του ότι κρατάει! Αν καταφέρεις όμως να περάσεις με τη μια από τη σωστή μεριά η ικανοποίηση είναι μεγάλη!


3) Ο "κόντρας": Ο "κόντρας είναι ο πεζός ραλίστας. Έτσι όπως περπατάς, αποφασίζεις να περάσεις κάποιον λίγο πιο γρήγορα διότι απλά θεωρείς οτι σε κλείνει και θες να ανοίξεις λίγο το βήμα σου! Όχι φίλε! Έκανες το λάθος να θεσεις μια προκληση σε λειτουργια! Με το που αντιληφθει ο κοντρας ότι πας να τον περάσεις, θα επιταχύνει κι αυτός! Είναι ο πιο γρήγορος του πεζοδρομίου και πρεπει να τιμήσει το ονομα του! Θα αυξησει ταχυτητα λοιπον και θα προσπαθησει να μπει και μπροστα σου! Όσο αυξάνεις εσυ, το 2πλασιο αυξάνει εκείνος. Το σπουδαιότερο που θέλει χειροκρότημα? Αν καταφέρει να ξαναμπεί μπροστά σου θα σταματήσει και θα συνεχίσει κανονικά με το προηγούμενο ρυθμό σε φάση "που είχαμε μείνει?" Καμιά βιασύνη σου δεν είναι πιο                                                               σημαντική από τη δικιά του προτεραιότητα!

4) Ο "αναλαμπής": Ο αναλαμπής είναι αυτός που περπατάει (πάντα μπροστά σου) και τρώει φλασιες να κάνει κάτι! Εκεί που έχεις ένα ρυθμό και τον έχεις σε μια Χ απόσταση, ξαφνικά θα σταματήσει να μιλήσει στο κινητό, να ανάψει ένα τσιγάρο, να βάλει το κορδονι του μες το παπουτσι ή απλά να κατσει να θυμηθει κατι. Κατα πασα πιθανοτητα εχεις πεσει πανω του. Αποτομο φρεναρισμα χωρις ελεγχο και σε τυχαια στιγμη... βεβαιο τρακαρισμα. Το φαινομενο αυτο λειτουργει ιδιαιτερα εκνευριστηκα σε πολυσυχναστους δρομους (κι ειδικα με μαγαζια) καθως βρισκεσαι να εισαι σαν μπιλια σε φλιπερακι και να σκοραρεις βαθμους στις πλατες των αλλων.

5) Ο "μονοκομματος": Ειμαι κοντα στο να καταληξω πως αυτη η κατηγορια προκειται για ρομποτ. Ειναι αυτος που θα περασει απο διπλα σου χωρις να μαζεψει το σωμα του ουτε μια μοιρα! Περπαταει σε μια ευθεια, ακινητα χερια, εχει βλεμμα σαν να βλεπει οραμα και σου παιρνει τον μισο ωμο πακετακι σπιτι του! Ειτε εχει χωρο ειτε οχι θα επιδιωξει χτυπημα ραγκμπι πανω σου! Μαλλον εμφυτευει μικροτσιπ ελεγχου με τον ωμο, δεν εξηγειται αλλιως. Εννοειται δεν θα ζητησει συγγνωμη, καθως τολμησες να βρισκεσαι στην τελεια ευθεια που εχει προγραμματισει στο νου του να διανυσει απο οταν βγηκε απο το σπιτι. Δε χρειαζεται να βιαζεται για να συμβει, πολυ απλα εχει χαλασει το τιμονι. Αν εισαι τυχερος οι αισθησεις σου θα δουλεψουν εγκαιρα και θα προλαβεις να μαζεψεις το σωμα σου πριν σε σκουντηξει, αλλιως γραπωσου πανω του μπας και σε πεταξει ως το σπιτι σου!

6) Ο "αβολος": Ο άβολος ειναι μια αθωα κατηγορια ομολογω, αλλα συμβαινει! Ειναι εκεινος με τον οποιο θα τυχει να συντονιστει το βημα κι η ταχυτητα σου μαζι του. Εκει αρχιζουν τα λεπτα αμηχανιας καθως περπατατε παραλληλα προς την ιδια κατευθυνση λες κι ειστε παρεακι. Εκει υπαρχουν διαφοροι συνδυασμοι αμηχανιας, οπως να μη μπορεις να συνεχισεις μια συζητηση που εκανες με ενα φιλο σου γιατι δε θες να ακουει μεχρι να σε παρεξηγησει και να νομιζει τον ακολουθεις. Υπαρχουν και φορες που ο άβολος είναι παρέα από άβολους και μάλιστα τέτοια που δε θες να νομιζουν οτι εισαι μαζί τους. Για αυτό και στέκεσαι λίγα λεπτά να ξεχωρίσεις. Υπομονή, καποια στιγμή θα ξεμακρύνεις!

7) Ο "αψυχολόγητος": Τέλος ονομάτησα έτσι αυτή την κατηγορία προκειμένου να περικλείσει όλες τις άκυρες συμπεριφορές κοντινής απόστασης, ανθρώπων που συναντάς όταν περπατάς. Περιστατικά λοιπόν που έχουν συμβεί είναι να γυρίσει και να φταρνιστεί στο πλάι αυτός που πας να προσπεράσεις, προσφεροντάς σου ένα ωραιότατο ντουζάκι αηδίας, να φωνάξει ξαφνικά έναν γνωστό του που είδε κάπου απέναντι, γκρεμιζοντάς σου το κάποτε καλά τυμπανό σου, μέχρι να του έρθει ιδέα να περάσει γρήγορα το απέναντι φανάρι ή να προλάβει το λεωφορείο κάνοντας ένα σπρίντ μπροστά σου και πάνω από τα πόδια σου! Τι να κάνουμε δε μπορείς να τα προβλέψεις όλα!



Δε μασάμε όμως! Συνεχίζουμε τις βόλτες μας ακάθεκτοι και φυσικά προσπαθούμε να μην ανήκουμε εμείς σε αυτή την κατηγορία!


By Stam