Στα χρονικά είναι αμέτρητες οι φορές που προσπαθήσαμε να μείνουμε ξύπνιοι! Από το σχολείο, και το Πανεπιστήμιο μέχρι την δουλειά μας ή σε μια απλή συνεύρεση! Εκεί που νομίζεις ότι όλα είναι οκ, ξαφνικά θολούρα παντού, ο ήχος χάνεται και η εικόνα που είχες αντικαθίσταται με ένα κοντινό ζουμ στο τραπέζι! Πόσο εκνευριστικό είναι αλήθεια να θες να μείνεις ξύπνιος και να μη μπορείς! Λες και σου κλείνουν τον διακόπτη! Κατά καιρούς λοιπόν χρησιμοποιήθηκαν ποικίλες τακτικές να κρατηθούμε ξύπνιοι και να παραμείνουμε ατσαλάκωτοι στα μάτια των άλλων! Έτσι έχουν καταγραφεί οι εξής:
Οι "μώλωπες": Η απελπισμένη προσπάθεια να μείνεις ξύπνιος απαιτεί δραστικά μέτρα! Οπότε τι κάνεις? Κοπανιέσαι! Χτυπιέσαι στα μπούτια, στα μπράτσα και στα μάγουλα με ένα διακριτικό αθόρυβο τρόπο ώστε να ενεργοποιηθείς από τον πόνο! Η μέθοδος αυτή έχει λίγο μοναξιά, καθώς σε περνάνε για τρελό ή αλκοολικό και δε σε πλησιάζει κανείς κοντά!
Ο "λίγος ύπνος": Δίκοπο μαχαίρι μέθοδος και για πολύ έμπειρους! Εδώ επικρατεί η λογική ότι αν κλείσω λίγο τα μάτια μου θα ξυπνήσω μετά, σαν να έκανα έναν μικρό ύπνο! Στη περίπτωση αυτή κάνεις ότι τρίβεις μια ώρα τα μάτια σου λες και μπήκαν χαλίκια μέσα ή πιάνεις το μέτωπό σου σαν να σκέφτεσαι ενώ είναι σαν να έπαθες εγκεφαλικό ή απλά κοιτάς χαμηλά! Είναι πολύ πιθανό όμως στα επόμενα 3 δευτερόλεπτα να ακουστεί ροχαλητό ή να σηκωθείς με καρούμπαλο που έσκασε το κεφάλι σου στο γραφείο! Λίγοι τα βάλανε με την νύστα και κερδίσανε!
Ο "αντιπερισπασμός": Ύπουλο κόλπο και καλό. Εδώ γίνεται μια προσπάθεια να ξεγελαστεί το γλάρωμα με άσχετες ενέργειες! Σε αυτές μπορεί να είναι από το να παρατηρείς τι γράφει ένα στυλό πάνω μέχρι τι αυλάκια σχηματίζει το δακτυλικό σου αποτύπωμα. Πολλές φορές καταφεύγουμε και στην γραφή, όπου σημειώνουμε είτε σχετικά με την περίσταση που βρισκόμαστε θέματα είτε ποια τραγούδια να θυμηθώ να ψάξω ποιος τα λέει. Εκεί βέβαια μπορεί να ξεκινήσεις να γράφεις κανονικά αλλά κάποια στιγμή να σε κυριεύσει πάλι ο λήθαργος και να αρχίσεις να σχεδιάζεις ένα τεράστιο ιερογλυφικό μακαρόνι στο χαρτί σου!
Οι "ανάσες": Αυτό συνήθως είναι υποσυνείδητη αντίδραση αλλά καμιά φορά την κρατάμε ενσυνείδητα και παραπάνω. Μόλις συνέλθουμε από την πρώτη επίθεση ύπνου αρχίζουμε και αναπνέουμε βαθιά και γρήγορα σαν τρελοί! Ενδεχομένως είναι αποτελεσματικό αφού οξυγονώνεται ο εγκέφαλος! Εκεί όμως δεν θέλει και υπερβολή γιατί καταλήγεις να ακούγεσαι σαν δύτης στον βυθό και παίζει να καλέσουν και ασθενοφόρο αν νομίζουν ότι σε έπιασε άσθμα!
Ο "συνθέτης": Τέλος είναι η στιγμή που ξυπνάει ο συνθέτης μέσα μας! Η μουσική θα μας σώσει. Ξεκινάμε και φέρνουμε όλα τα ρυθμικά τραγούδια στο μυαλό μας, τα δακτυλά μας γίνονται μπακέτες και το γραφείο ντράμς, τα γόνατα τουμπερλέκι κι αρχίζουμε να αναπαράγουμε τα τραγούδια με ήχους από ανάσες ή με τα χείλια μας, σαν να μας τρέχει το σάλιο μετά από λύσσα. Ενδεχομένως η επιτυχία είναι πιθανή, αρκέι να υπάρχει συναίσθηση της έντασης και να μη νομίζουμε οτι είμαστε στα Mtv live.
Η μάχη είναι άνιση! Ας το παραδεχτούμε! Και με νερό στα μούτρα και με ένα κατρούτσο καφέ, πάλι οι πιθανότητες να χάσουμε είναι μεγάλες! Για αυτό θα επανέλθω με τακτικές κρυφού ύπνου! Πρακτικό κι ωφέλιμο! Ως τότε, ξυπνάτε! Μας βλέπουν!
By Stam
