Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

ΑΓΓΕΛΙΕΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ....ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΩΔΙΑ!




















Το θέμα των αγγελιών που προσέφεραν εργασία κατά καιρούς αποτελούσε αντικείμενο συζητήσεων τόσο στον κύκλο μου όσο και στα τριγύρω τραπέζια αν βρισκόσουν σε μια καφετέρια, ένα ταβερνάκι ή κάτι ανάλογο. Τώρα τελευταία, που τα πράγματα στο χώρο εργασίας είναι όχι απλά χειρότερα, τραγικά, το θέμα αυτό πολυσηζητήται. Εδώ όμως δεν θα αναφερθώ ούτε στο μειωμένο αριθμό αγγελιών μέρα με τη μέρα και ούτε στις ψευτοαγγελίες του στυλ "ζητείται συνεργάτης(και την άλλη μέρα ξυπνάς φυλακή)" ή "βοηθός στο τμήμα marketing (δηλ θα παίρνεις τηλέφωνα να πουλάς)"  ή "μεγάλη εμπορική εταιρία ζητεί διάφορες ειδικότητες (μεγάλη διευκρίνηση και παράλληλα θα πληρώνεσαι με μπόνους και αν)" και πολλά άλλα παραδείγματα! Θα αναφερθώ σε 4 συγκεκριμένα εκνευριστικά ή παράλογα πράγματα που γράφουν ή κάνουν οι περισσότερες αγγελίες και μάλιστα οι..."σοβαρές" αγγελίες.

Ξεκινάω με το πρώτο και πιο συνηθισμένο! Για να βρεις δουλειά τη σήμερον ημέρα πρέπει να έχεις ξεκινήσει να δουλεύεις από βρέφος. Ναι, ναι, και πάλι παίζεις με τις πιθανότητες. Γιατί αυτό? Γιατί το 80% των αγγελιών εργασίας θέλει προϋπηρεσία. ΟΚ. Να σεβαστώ το αίτημα αυτό (λέμε τώρα) αν πρόκειται για διοικητικές θέσεις (υπεύθυνος καταστήματος, μάνατζερ κτλ) όπου ενδεχομένως η εργασιακή εμπειρία να είναι απαραίτητη. Ο/η βοηθός λογιστή, ο/η ναυτιλιακός υπάλληλος, ο/η προγραμματιστής/στρια , ο/η γραμματέας έχουν ως προϋπόθεση την προϋπηρεσία?? Όχι φίλε εργοδότη! Δε θα τα βρεις όλα έτοιμα για να βγάζεις εσύ τα φράγκα σου. Θα στρωθείς κάτω και θα πάρεις ένα παιδί που να τον ενδιαφέρει η θέση και να το εκπαιδεύσεις! Άλλο επιθυμητή η προϋπηρεσία και άλλο απαραίτητη! Τα στάνταρ που ζητάς σημαίνει ή να φύγω από μια άλλη δουλειά που είμαι ήδη προκειμένου να πληρώ τα αναγκαία, κι έτσι απλά ανακυκλώνουμε την αγορά χωρίς νέες προσθήκες, ή να βρω άλλο επιχείρημα να με προσλάβεις όπως το "έρχομαι χωρίς μισθό ή ασφάλιση". Για να αποκτήσω εργασιακή εμπειρία πρέπει πρώτα να μου τη δώσεις! Αν δεν αρχίσω από κάπου, που θα τη βρω? Δεν έχουμε όλοι γνωστούς σε θέσεις κλειδιά! Εξάλλου ο χρόνος εκπαίδευσης για κάποιον που δεν έχει εμπειρία, μπορεί να είναι ανάλογος με τον χρόνο προσαρμογής κάποιου που έχει εργασιακή εμπειρία αλλά είχε συνηθίσει σε άλλες συνθήκες.

Το δεύτερο σημείο είναι πιθανό να παρεξηγηθεί. Να πω όμως ότι δεν το αναφέρω με σκοπό τη διάκριση ή να πικάρω κάποιον ούτε για λόγους ζήλιας ή οτιδήποτε, του εναντίον, θα πρέπει να προβληματίσει και τα πρόσωπα που φαινομενικά ευνοούνται από μια τέτοια κατάσταση. Ποιο είναι αυτό? Αρχικά να κάνω μια αναδρομή στο χρόνο. Κάποτε διάβαζες αγγελίες που λέγανε "ζητείται λογιστής, ζητητείται broker, ζητείται αρχιτέκτονας, γραφίστας κτλ." Σήμερα διαβάζεις και παρατηρείς ένα ικανό αριθμό αγγελιών να λένε "ζητείται κοπέλα για λογιστήριο, κοπέλα για αρχιτέκτονας, κοπέλα για αρχειοθέτηση". Αυτό δε το καταλαβαίνω. Για θέσεις που μπορούν και τα δύο φύλα να τις καλύψουν, απλά βγάλε μια αγγελία, και ο πιο ικανός ας τη διεκδικήσει! Αν εσύ φίλε εργοδότη, δεν έχεις προλάβει να βρεις νύφη, ή θες να μπαίνεις στην εταιρία και να έχεις γύρω σου το next top model, ή ως γυναίκα δε σου δίνονταν ευκαιρίες ή έχεις καεί από άντρα και τώρα εκδικείσαι, η αγορά εργασίας δε σου φταίει! Επίσης αυτή η ειδική διευκρίνηση στις αγγελίες, θα έπρεπε να προβληματίζει και εκείνες που κάνουν αίτηση! Σαφώς άντρες-γυναίκες αντιπροσωπεύουν και ορισμένα ειδικά χαρακτηριστικά, διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά επί της ουσίας μετράει η γνώση κι η θέληση για δουλειά! Και τονίζω, δε λέω να μη δουλεύουν οι γυναίκες ή να μη τους δίνονται ευκαιρίες, το αντίθετο μάλιστα έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα είναι ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη να δουλεύουν και εκείνες, απλά να δίνεται η ευκαιρία σε όλους, γυναίκες, άντρες, εξωγήινους, θέμα το οποίο υπόκειται στους εργοδότες φυσικά και καμία ευθύνη δε φέρουν οι αιτούντες!! Ποιος μπορεί να αρνηθεί μια καλή ευκαιρία που του παρουσιάζεται.

Το τρίτο σημείο είναι λίγο πιο ειδικό αλλά ανήκει στη παρωδία αυτή. Εργασία φάντασμα! Αφορά την πρόσληψη μέσω ΟΑΕΔ. Και να τι γίνεται εκεί. Ο ΟΑΕΔ έχει εκδώσει απόφαση πως αν οι προσλήψεις σε μια ιδιωτική εταιρία γίνονται μέσα από αυτόν, η εταιρία αυτή θα επιδοτείται στις ασφαλιστικές εισφορές της. Αυτό απαιτεί η εταιρία να εκδώσει αγγελία εργασίας στον ΟΑΕΔ και να περιμένει τον υποψήφιο. Η φάρσα ξεκινάει όμως όταν ο υποψήφιος υπάρχει ήδη και έχει επιλεχθεί από πριν από την εταιρία. Μόλις εκδοθεί η αγγελία, ο υποψήφιος πάει, και απευθύνεται στη συγκεκριμένη θέση, η πρόσληψη γίνεται κι όλοι κερδίζουν. Όλοι, εκτός από τον φουκαρά που θα δει την αγγελία αυτή και θα νομίζει πως άνοιξε μια θέση να διεκδικήσει. Αμ δε! Πηγαίνοντας ο ανυποψίαστος άνεργος, θα του δώσουν τα στοιχεία επικοινωνίας της εταιρίας αλλά εκείνη θα του ρίξει πόρτα, ακόμα κι αν επικοινώνησε πριν τον σίγουρο υποψήφιό της. Έτσι μια μικρή ελπίδα που μπορεί να του δημιουργήθηκε χάνεται...και η ζωή κυλάει. Σε αυτό σίγουρα φέρει ευθύνη η εταιρία, αλλά ένα μερίδιο έχει και ο ΟΑΕΔ που δεν ελέγχει προτεραιότητες και διεκπεραιώσεις. Καλά περνάμε, μπράβο! Σταδιακά χάνει και τη σημασία του αυτό το μέτρο, αφού όπως πάμε τα ένσημα θα τα βλέπουμε με το κιάλι.

Τέταρτο και τελευταίο σημείο, είναι οι αγγελίες "τυχερή σακούλα". Ανοίγεις να φας γλυκά κι έχει κι άλλα παιχνιδάκια μέσα. Για παράδειγμα "ζητείται γραμματέας". Καλά μέχρι εδώ. Ναι αλλά όταν έρθεις θα σου πω ότι: θα κρατάς και τα λογιστικά βιβλία, θα κλείνεις πελάτες, θα καθαρίζεις το κτίριο, θα μεταφέρεις κιβώτια στις αποθήκες, θα ελέγχεις τον τιμάριθμο και θα κάνεις και delivery. Όλα αυτά φυσικά με τα ίδια ελάχιστα χρήματα. 8ωρο? Είσαι και χαβαλετζής! 22αωρο για να κοιμάσαι κι όλας. Α, και μην αργείς το πρωί. Θέλω να πίνω και καφέ. Όχι, αρχηγέ μου. Θα είσαι σαφής στα καθήκοντα της θέσης και το πολύ πολύ να μην αναφέρεις ορισμένα αυτονόητα (πχ θα βγάζεις φωτοτυπίες, θα φτιάχνεις καφέ κτλ) αλλά αν θες να κάνω δουλειά κι άλλων τμημάτων θα το πεις εξ' αρχής να έχω όλα τα δεδομένα. Έστω υπονοησέ τα με κάποιο τρόπο πχ "γραμματέας και επιπλέον καθηκόντων" , να έχω μια ιδέα τι με περιμένει. Όταν έκλεισα συνάντηση είπα θα έρθω, δεν είπα θα φέρω και την παρέα μου μαζί. Δίκαια πράγματα! Και αυτό δεν είναι υπεκφυγή οτι δε θέλω να δουλέψω, απλά και στην ανάγκη ακόμα, να μη γράφει στο κούτελο κορόιδο και να μη γίνει και μόδα κάποια στιγμή.

Η εύρεση εργασίας δεν είναι αστείο, ούτε και παιχνίδι. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όσοι ανοίγουν θέσεις εργασίας μέσα από τη γραφειάρα τους! Οι αγγελίες πρέπει να είναι σαφής, αξιόπιστες και να δίνουν όσο το δυνατόν ίσες ευκαιρίες σε όλους. Ξέρω δεν είναι εύκολο αυτό, αλλά ο σωστός εργοδότης ξέρει να ξεχωρίζει τα διαμάντια από τα κάρβουνα! Αλλά αν δεν έχεις βρεθεί από ανάλογες θέσεις, δύσκολα το κατανοείς αυτό. Ταλέντα χάνονται, κι η αγορά υποβαθμίζεται. Άγνωστο το πότε θα αλλάξει αυτο...


By Stam






Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

ΠΟΔΗΛΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ! ΑΥΞΗΘΗΚΕ!?



Bicycle, bicyclette, bicicletta, cykel ή απλά ποδήλατο!! Έχει δυο ροδες, ένα τιμόνι, αλυσίδα και πετάλια. Μπορεί να έχει ταχύτητες, φωτάκια, κουδουνάκι, καλαθάκι, να είναι μεγάλο, μικρά, κοριτσίστικο, παιδικό, τυπικό ή αγωνιστικό. Σε κάθε περίπτωση  χρειάζεται απλά... έναν αναβατη!

Λίγα λόγια για αυτό το υπέροχο μέσο….

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονολογία στην οποία να αποδίδεται η εφεύρεση του ποδηλάτου, επομένως ούτε συγκεριμένος εφευρέτης αυτού. Μία  κατασκευή, που από πολλούς θεωρείται ο πρόγονος του ποδηλάτου, ήταν η draisienne το 1817 και  αποτελεί γαλλική απόδοση του ονόματος του κατασκευαστή της. Μη διαθέτοντας πετάλια, ο αναβάτης την έθετε σε κίνηση σπρώχνοντας με τα πόδια του προς τα πίσω. Η κατασκευή αυτη έγινε γνωστή και ως hobby-horse αντανακλώντας την πεποίθηση των οπαδών της ότι θα αντικαθιστούσε το βασικό μεταφορικό μέσο του 19ου αιώνα, το άλογο.

Το 1839, σχεδιάζεται η velocipede. Η οποία βελτιώνεται εισάγοντας τη χρήση των πεταλιών, συνδεδεμένων με ράβδους με τον οπίσθιο τροχό. Με αυτό τον τρόπο, ο αναβάτης δεν ήταν πλέον αναγκασμένος να φέρνει τα πόδια του σε επαφή με το έδαφος, κάτι που περιόριζε σημαντικά την ταχύτητα του οχήματος. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1860, ο Γάλλος  Πιέρ Μισώ  αλλάζει το σχέδιο της velocipede, συνδέοντας τα πετάλια απευθείας με τον μπροστινό τροχό. Αργότερα, ο Μισώ θα εισάγει επίσης τη χρήση συμπαγούς καουτσούκ στους τροχούς, δείχνοντας ουσιαστικά το δρόμο προς τα γνωστά στις μέρες μας λάστιχα. Το 1870 οι Βρετανοί Τζέιμς Στάρλεϋ και Γουίλλιαμ Χίλμαν σχεδιάζουν ένα ποδήλατο με αρκετά μεγαλύτερο μπροστινό τροχό. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουν την εκπληκτική, για την εποχή, ταχύτητα των 24 χλμ/ώρα.

Στην Ελλάδα το πρώτο ποδήλατο ήρθε το 1885, ενώ το 1890, τη χρονιά ίδρυσης της Διεθνούς Ποδηλατικής Ομοσπονδίας, έγιναν οι πρώτοι ποδηλατικοί αγώνες στο πρώτο ποδηλατοδρόμιο της χώρας (το μετέπειτα γήπεδο Γεώργιος Καραϊσκάκης). Στην Ελλάδα υπάρχουν διάφορες βιομηχανίες κατασκευής ποδηλάτων, εκ τον όποιον η Ideal Bikes είναι η μεγαλύτερη.

Επιστροφή στο σήμερα… (come back please!!)


Το ποδήλατο επέστρεψε!! Είναι γεγονός, ωστόσο στο κείμενο που ακολουθεί δεν θα αντιμετωπίσω το ποδήλατο ψυχρά, σαν μέσο μετακίνησης αλλά θα το προσεγγίσω με μια σκοπιά πιο εναλλακτική….let’s see!!


Όλοι έχουμε τύχει, είτε  περπατώντας στο δρόμο είτε οδηγώντας να δούμε μια λαοθάλασσα από ποδηλάτες, κυρίως βραδινές ώρες του ΠαρασκευοΣαββατοΚυριακου. Είναι δεδομένο πλέον ότι πηγαίνοντας για καφέ στο Θησείο τη παρασκευή το βράδυ θα συναντήσουμε στην πλατεία ασωμάτων, αριστερά του σταθμού του ηλεκτρικού πολύ κόσμο πάνω σε ποδήλατα. Μια μεγάλη παρέα έτοιμη να κάνει άλλη μια διαδρομή μέσα από μεγάλους και μικρούς δρόμους  της Αθήνας αλλά και του ευρύτερου λεκανοπεδίου της Αττικής! Από το περιστέρι μέχρι τη Βουλιαγμένη και από τον Πειραιά μέχρι τα βόρεια προάστια μια τεραστία παρέα βολτάρει δίνοντας ζωή στη πόλη.

Σε τόσο δύσκολες για πολλούς λόγους εποχές και ενώ η κρίση μας έχει επηρεάσει σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας, όλοι έχουμε ανάγκη να ξεφύγουμε έστω και για λίγο. Να αποφορτιστούμε και να ξεχαστούμε από ότι μας απασχολεί 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα (λογαριασμοί, δάνεια, έκτακτες εισφορές, ανεργία, τροικες, ΔΝΤ  και πολλά άλλα… λέω εγώ τώρα). Έτσι λοιπόν κάποιοι προτιμούν από το να μείνουν μπροστά στη τηλεόραση (που δεν έχει και τίποτα της προκοπής, κακά τα ψέματα!) ή από το να πάνε για ένα καφέ στον οποίο μετά από λίγο ο καθένας θα παίζει με το κινητό του και δεν θα υπάρχει αντικείμενο συζήτησης, να πάνε μια βόλτα με το ποδήλατο τους! Και φυσικά, όχι μόνοι τους!


Δεν θέλει και πολύ!!! Αν είσαι δραστήριος, (μη τεμπέλης βασικά), παλιότερα είχες δραστηριότητες αλλά τώρα που δουλεύεις 12 ώρες τη μέρα, τι κάνεις;; Θες να εκμεταλλευτείς λίγες ώρες μέσα στο πολυπόθητο Σ/Κ σου για να διασκεδάσεις να εκτονωθείς, να κοινωνικοποιηθείς και να γυμναστείς, χωρίς να ξεφραγκιαστείς αλλά ούτε και να μιζεριάσεις μέσα στο σπίτι ! Η ανάγκη για την κάλυψη αυτών των αναγκών οδήγησαν πολλούς απλούς καθημερινούς ανθρώπους στο να οργανωθούν και συστηματικά να επιδίδονται στο αγαπημένο τους hobby, τη ποδηλασία. Όποια ηλικία και να έχουν και σε οποιαδήποτε φυσική κατάσταση και να βρίσκονται ξέρουν ότι εκεί έξω υπάρχουν και άλλοι συμπολίτες τους με τις ίδιες ανάγκες και την ίδια λαχτάρα να κάνουν πετάλ.

Αν και η νοοτροπία του Έλληνα οδηγού δεν είναι αρκετά εξοικειωμένη ακόμα για να υποδεχτεί στους ελληνικούς δρόμους – καρμανιόλες το κατά τα άλλα παλιότερο μέσο μετακίνησης, το ποδήλατο, φαίνεται πως η οργανωμένη προσπάθεια όλων αυτών που  βολτάρουν πάνω σε 2 ρόδες είναι εδώ για να καθιερώσει ξανά αυτό το μέσο στους ελληνικούς δρόμους.


By Tanasius_D


Like us Αραχτα!