ΖΑΛΑΔΑ-FM

Το ραδιόφωνο από το 1906 (για να μαθαίνουμε και κάτι), που μεταδόθηκε πρώτη φορά φωνή μέσω ραδιοκυμάτων, αποτελεί ένα μέσο διασκέδασης αλλά και συντροφιάς! Η δύναμη του, να σε κάνει να σχηματίζεις εικόνες στο μυαλό σου, βάση των όσων ακούς αλλά και η δυνατότητα να το "κουβαλάς" μαζί σου σχεδόν παντού, το κάνει ίσως ένα από τα πιο συναρπαστικά ευρήματα κάθε εποχής! Κι αν το ραδιόφωνο ως συσκευή, είναι το σώμα, η ψυχή του είναι αυτό που μεταδίδει, και εδώ θέλω να καταλήξω!

Είναι λογικό στην πάροδο των χρόνων, να αλλάζουν τα προγράμματα, οι μουσικές, οι ιδέες, και γενικά όλα όσα στήνουν μια ραδιοφωνική εκπομπή. Ο κόσμος αλλάζει έτσι και αυτό. Το θέμα είναι, που το έχει φέρει η αλλαγή του σήμερα? Το ραδιόφωνο βρίσκεται στο εξής σταυροδρόμι. Από τη μια έχει να ανταγωνιστεί πλούσια οπτικοακουστικά μέσα και ειδικά την τηλεόραση, το μέσο που κυριεύει και ακουστικά και οπτικά κάποιον και επομένως κερδίζει εθιστικά, κι από την άλλη τεχνολογίες όπως το ίντερνετ ενώ βοηθούν την εξάπλωση του ραδιοφώνου να φτάσει σε κάθε ενδιαφερόμενο και να ακούσει ότι πρόγραμμα θέλει, παράλληλα έδωσε έδαφος να γίνονται πρόχειρες δουλειές, χωρίς στόχο και αισθητική. Με όλα αυτά θέλω να καταλήξω σε κάποια είδη εκπομπών (πάντα για τα ελληνικά δεδομένα) τα οποία κατά τη γνώμη μου χαλάνε την αισθητική του ραδιοφώνου και το ρουτινιάζουν παράλληλα με κάποια γενικά ραδιοφωνικά στοιχεία άνευ εκπομπών εξίσου εκνευριστικά. Ξεκινάω:

Φραπές news fm: Οι ενημερωτικές εκπομπές κατά βάση είναι αυτό που λέει και το όνομά τους. Ενημερώνουν. Κάποιες μπορούμε να πούμε ναι, το κάνουν! Υπάρχει όμως ένα ικανό νούμερο που είναι λες και ακούς από το παράθυρο τον γείτονα. Μια ακατάπαυστη μπουρδολογία και αόριστα συμπεράσματα του καθενός. Από πότε η ενημέρωση σταμάτησε να είναι έρευνα και έγινε κουτσομπολιό του καφενείου? Κάθε νυσταγμένος δημοσιογράφος, παίρνει μια εφημερίδα ή ανοίγει το ίντερνετ και ψάχνει ένα θέμα που θα σχολιάσει (βάση έρευνας, κι αν έχει γίνει αυτή, κάποιου άλλου). Βρίσκει κι άλλον έναν συνεργάτη που λέει και κάνα νόστιμο και αρχίζουν να λένε την επικαιρότητα σε μορφή τάβλι-φραπέ στην παραλία. Καμιά φορά φτάνουν και στα εξωφρενικά επίπεδα να απαιτούν να συμφωνούμε και μαζί τους άκριτα! Για αυτό και το στυλάκι της διπλής παρουσίασης άλλωστε. Να καλύπτουν όλο το φάσμα των απόψεων μην πέσει και καμιά ντομάτα βγαίνοντας. Στα τηλέφωνα θα βγάλουν εννοείται τους πιο γραφικούς που υπάρχουν από κάθε χώρο γιατί που όρεξη για σοβαρή συζήτηση. Πλέον δεν ενημερώνεσαι από τις εκπομπές αυτές αλλά ακούς απόψεις. Και δυστυχώς κι αυτές είναι άσχημα διατυπωμένες τις περισσότερες φορές!

Φασαρία fm: Οι εκπομπές φασαρία με την πάροδο των χρόνων δυστυχώς όλο και αυξάνονται! Είναι οι εκπομπές που ένας θα μιλήσει από το κάθισμά του, ο άλλος από το χολ έξω, ο άλλος από την τουαλέτα του σταθμού και δεν θα μπορέσεις να ακούσεις ούτε μια πρόταση! 100 άτομα πάνω από ένα μικρόφωνο, θα πετάξουν συγχρόνως την ατακο-κοτσάνα τους και σε στυλάκι "λέω αστείο τώρα", θα γελάνε όλοι μαζί με το ζόρι λες και τους κάρφωσαν καρφιά στη πλάτη και θα προσπαθήσουν να βγάλουν ένα κλίμα, περνάμε καλά και χαρείτε με το ζόρι ακροατές. Ο ένας το παίζει πιο έξυπνος από τον άλλον, θα υιοθετήσει ένα τύπο αντίλογου για να βγαίνουν "χαριτωμένοι καβγάδες" στον αέρα και η ειρωνεία δίνει και παίρνει με αρχηγό πάντα τον παρουσιαστή να κράζει όποιον θέλει. Κάθε φορά δε ξέρεις αν μιλάει ο παρουσιαστής, ο ηχολήπτης ή η καθαρίστρια του σταθμού. Περιμένεις ανυπόμονα να μπει ένα τραγούδι να ηρεμήσεις λίγο. Παράλληλα, ο λόγος των άπειρων παρουσιαστών, συνοδεύεται από μια βιασύνη και προχειρότητα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ροή σε αυτό που ακούς, εκτός από τα σημεία που μοιράζουν καμιά πρόσκληση ή λένε οτι πάνε σε διαφημίσεις. Συνήθως τέτοιες εκπομπές παίζουν το πρωί. Είπαμε να μας ξυπνάνε αλλά μην έχουμε ένα κεφάλι καζάνι! Και στο κάτω κάτω 2 ήταν οι πρωτοπόροι σε αυτό το είδος που τώρα τους αντιγράφουν όλοι και παίρνουν ασυλία για αυτό (για όποιον θυμάται τον Πέτρακα και τον Αναστάση).

Playlist-fm: Όχι δεν είναι ντε ζαβού κάποιες στιγμές που ανοίγουμε το ράδιο! Είναι οι εκπομπές που βάζουν τις ίδιες λίστες τραγουδιών μέχρι να αυτοκτονήσουν αυτές από μόνες τους. Είναι τόσο πλύση εγκεφάλου, που αν ποτέ τους έρθει μια αναλαμπή για ένα παλιό τραγούδι, βάζεις τα κλάματα και παρακαλάς να μη τελειώσει! Με τα λεφτά που δίνουν οι δισκογραφικές να παίζουν συνέχεια οι σταθμοί τα τραγούδια που θέλουν, θα αγόραζαν μόνες τους τα cd τους και θα κάναν και χρυσές πωλήσεις! Είναι στην καλύτερη κουραστικό πολλοί σταθμοί, ανάλογα με το ύφος τους, να βάζουν τα ίδια τραγούδια από το πρωί και μάλιστα τα ίδια και μεταξύ τους, λες κι ο ένας είναι θυγατρική εταιρεία του άλλου. Έτσι αν δε σταθείς τυχερός να πετύχεις κάνα φιλότιμο σταθμό που θα κάνει τη διαφορά, θα καταλήξεις να μάθεις θέλοντας και μη τους στίχους των 10 από τα 100 τραγούδια που μπορεί να κυκλοφόρησαν στον μήνα. Οι πιο φιλότιμοι, βάζουν και κάνα φουκαρά να μιλάει ενδιάμεσα, και να λουστράρει το κάθε χιλιοπαιγμένο κομμάτι να μοιάζει καινούργιο!

Κουτσομπόλα-fm: Και εκεί που έχεις χαλαρώσει ή είσαι στο δρόμο και θες να ακούσεις μια είδηση και λίγο μουσική, ξαφνικά θα μάθεις οτι ο Χ θέλει να πει στην Ψ οτι του αρέσει αλλά φοβάται μην το μάθει η Μ και το πει στη Φ...και πάει λέγοντας. Μια ολόκληρη εκπομπή αφιερωμένη σε... εφηβικά προβλήματα! Τέλειος τρόπος να τσιμπάς μηνυματάκια άρα και φράγκα! Ο παρουσιαστής θα δημιουργήσει ένα χαλαρό θεματάκι και μετά θα σου πετάξει το κλισέ "πείτε μας κι εσείς τη γνώμη σας, μας ενδιαφέρει". Ναι, ναι..τους ενδιαφέρει τόσο όσο το πόσα chopsticks χρησιμοποιεί η Κίνα τον χρόνο (45 δις είναι η απάντηση). Ξέρουν οτι σε όλους μας ζει ένας μικρός κουτσομπολάκος αλλά αυτές οι εκπομπές είναι υπερβολή! Δεν προσφέρουν τίποτα και μπορεί μια λάθος συμβουλή να προκαλέσει και πρόβλημα σε κάποιον. Η ροή τους είναι συνήθως 1)ανάγνωση αληθινών και fake (προφανώς) μηνυμάτων, 2)συμβουλή υψηλής έμπνευσης καθώς την ώρα που τη λέει ο παρουσιαστής μάλλον παίζει πασιέντζα στο pc,  3) απαραίτητο νταλκαδοτράγουδο να ταυτιστεί ο ακροατής και πάλι από την αρχή!

Εισπράκτορες-fm: Σε συνειρμό με την Κουτσομπόλα-fm, έχουμε τις εκπομπές καταθέσεων! Ότι κι αν λένε και κάνουν θα σε προτρέψουν να στείλεις μήνυμα με ένα διόλου ευκαταφρόνητο κόστος, θα ανακοινώνουν κάθε τρεις και λίγο ένα διαγωνισμό να κερδίσεις από ταξίδι στην Ψυτάλλεια μέχρι σφουγγαρίστρα με ανταλλακτικό κοντάρι στον οποίο πάλι θα συμμετάσχεις πληρώνοντας, θα κάνουν συνεχώς τοποθέτηση προϊόντων και με χαριτωμένο τρόπο του στυλ "και το αμάξι δε θα είχε χτυπήσει κι ούτε θα είχαμε θύματα στην προηγούμενη είδηση αν χρησιμοποιούσε καθαριστικό τζαμιών jamex", καθώς έτσι οι διαφημιστές τα ακουμπάνε καλύτερα και τέλος κατά πάσα πιθανότητα θα σου προτείνουν μια εκδήλωση ή ένα μαγαζί για να βγεις, που θα είναι δικό τους ή κάποιου χορηγού αλλά θα στο δώσουν σε μορφή οτι είναι η καλύτερη επιλογή που μπορείς να κάνεις! Αυτό γιατί μόλις τελειώσει ή εκπομπή το εισόδημα πρέπει να συνεχιστεί!

Μοντερνιά-fm: Είτε ανέβεις σε μαχητικό αεροπλάνο χωρίς κράνος είτε ακούσεις αυτή την εκπομπή θα έχεις την ίδια ακριβώς ζαλάδα!  Κάθε παρουσιαστής τέτοιας εκπομπής μιλάει ακατάπαυστα γρήγορα και αλλάζει θέμα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Το αποτέλεσμα είναι να ακούς κάτι τέτοιο: Πολύκαλησπέρααγαπητοί φίλοιεδώστονσταθμόμετημεγαλύτερηπαρέα καιμόνοεπιτυχίεςθαμάθουμεγιανέες δισκογραφηκέςδουλειέςαλλάκαιτοποιοίδιάσημοι φάγανχάμπουργκερχθέςτοβράδυστηγέφυρα τουΜπρούκλυνμείνετεσυντονισμένοι". Γρήγορες κοφτές ατάκες, άνετο και καλά στυλάκι και στημένο γέλιο δίνουν το χρώμα αυτών των εκπομπών. Στο τέλος συνειδητοποιείς οτι δε θυμάσαι τίποτα από όσα άκουσες σε μια 2ωρη εκπομπή και πιο πολύ σε κούρασε παρά σε ψυχαγώγησε!

Φορτηγατζής-fm: Αν και συνήθως αυτό δεν αποτελεί ένα είδος εκπομπής αποκλειστικά, εν τούτοις είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται όλο και συχνότερα και δυστυχώς όλο και πιο ανενδοίαστα. Έχει γίνει μόδα πλέον να βγαίνουν όλα τα "αλάνια" ραδιοφωνικοί παραγωγοί και να βωμολοχούν κάθε τρεις και λίγο λες και είναι στο γήπεδο. Το ένα βρισίδι ακολουθεί το άλλο, και μάλιστα πολλές φορές εις βάρος και συγκεκριμένων προσώπων. Το πρόβλημα είναι οτι αυτό δε προκύπτει αυθόρμητα πάνω στον εκνευρισμό του εκάστοτε παραγωγού, αλλά γίνεται επιτηδευμένα νομίζοντας πως έτσι γίνονται πιο αρεστοί ή απλά γιατί δεν έχουν άλλο τρόπο να υποστηρίξουν μια θέση ή να καλύψουν μια είδηση.. Θυμίζει τελείως συμπεριφορά λυκειόπαιδου που τον ενθαρρύνουν οι άλλοι να πετάει εξυπνάδες εις βάρος κάποιου άλλου. Δηλαδή στις διαφημίσεις τι κάνουν? Φτιάχνουν σφεντόνα με λαστιχάκι και πετάνε χαρτάκια στον ηχολήπτη?

Κενό αέρος-fm: Τα κενά αέρος αν συναντώνται νύχτα δικαιολογούνται και λόγο ώρας και λόγο χαμηλού αριθμού ακροατών. Τα κενά αέρος είναι οι εκπομπές που ο παρουσιαστής είναι σαν να έχει φάει ένα κιλό αρνί και δε μπορεί να μιλήσει από τη βαρυστομαχιά. Λέει μια ατάκα το 10λεπτο, η φωνή έχει σκαμπανεβάσματα σαν να παραμιλάει στον ύπνο του και ακούγονται ήχοι κινητών, καρέκλες, πόρτες κι ότι άλλο βγάζει θόρυβο στο στούντιο. Η αίσθηση που περνάει είναι οτι η εκπομπή μεταδίδεται από τον φωταγωγό ή από δωμάτιο αναμονής ιατρείου. Αυτό το μοτίβο χρησιμοποιείται και σε αθλητικές εκπομπές καθώς προσπαθούν να προσημειώσουν το φιλαθλο-καναπέ μετά από ένα                                                           έντονο ματς.

Η αλήθεια είναι δεν έζησα την παλιά εποχή του ραδιοφώνου, που οι παλιότεροι περιγράφουν, ως ένα ευγενές, ήσυχο και πάνω απ'όλα παρεΐστικο μέσο. Για να είμαι ειλικρινής όμως κι αυτό μου ακούγεται πολύ γλυκανάλατο. Αν έπρεπε να διαλέξω νομίζω πως θα μ'άρεσε η μοντέρνα εξέλιξη του αλλά διατηρώντας τα ευγενή στοιχεία της παλιάς εποχής. Στοιχεία που σέβονται τον ακροατή ουσιαστικά κι όχι πλασματικά και που υπήρχε η διάθεση να ψυχαγωγηθεί ο κόσμος κι όχι να γίνει το ράδιο ένα εισπρακτικό μέσο και τρόπος αυτοπροβολής προσώπων!

Υ.Γ. Τηλεόραση! Έρχεται κι η σειρά σου!

By Stam